Համալսարանում պրոֆեսորն իր ուսանողներին հարցրեց.
- Այն ամենը, ինչ գոյություն ունի, Աստվա՞ծ է ստեղծել:
- Այո՛, Աստված է ստեղծել,- համարձակորեն պատասխանեց ուսանողներից մեկը:
- Աստվա՞ծ է ստեղծել ամեն ինչ,- նորից հարցրեց պրեֆեսորը:
- Այո՛, պարո՛ն,- պատասխանեց ուսանողը:
- Եթե Աստված է ստեղծել ամեն ինչ, նշանակում է` Աստված ստեղծել է նաև չարը: Եվ համաձայն այն սկզբունքի, որ մեր գործերը բնութագրում են մեզ, կարող ենք ասել, որ Աստված չար է,- ասաց պրոֆեսորը:.
Այսպիսի պատասխան լսելուց հետո ուսանողը լռեց: Պրոֆեսորն իրենից շատ գոհ էր:Նա հերթական անգամ կարողացավ ապացուցել, որ Աստծո հանդեպ հավատքն առասպել է:
Այդ պահին ուսանողներից մեկը ձեռք բարձրացրեց և ասաց.
-Պարո՛ն պրոֆեսոր, կարո՞ղ եմ Ձեզ մի հարց տալ:
-Իհա՛րկե, կարող եք,- եղավ պատասխանը:
ՈՒսանողը հարցրեց.
- Պարո՛ն պրոֆեսոր, ցուրտը գոյություն ունի՞:
- Դա ի՞նչ հարց է: Իհա ՛րկե, գոյություն ունի: Մի՞թե դու երբեք չես մրսել:
ՈՒսանողները սկսեցին ծիծաղել երիտասարդի հարցի վրա, իսկ երիտասարդը հանգիստ պատասխանեց.
-Իրականում, պարո՛ն, ցուրտ գոյություն չունի: Ըստ ֆիզիկայի օրենքների` այն, ինչ մենք ցուրտ ենք համարում, ջերմության բացակայությունն է: Բացարձակ զրոն իրենից ներկայացնում է ջերմության լիովին բացակայություն: Այդ ջերմաստիճանում ամբողջ նյութական աշխարհը դառնում է չեզոք և արձագանքելու անընդունակ: Ցուրտը գոյություն չունի: Այդ բառը մենք ենք հորինել, որպեսզի կարողանանք նկարագրել, թե ինչ ենք զգում ջերմության բացակայության ժամանակ:
Երիտասարդը շարունակեց.
- Պարո՛ն պրոֆեսոր, իսկ խավարը գոյություն ունի՞:
-Դե՛, իհարկե, գոյություն ունի:
-Դուք դարձյալ ճիշտ չեք, պարոն: Խավարը գոյություն չունի: Խավարն իրականում լույսի բացակայությունն է: Մենք կարող ենք ուսումնասիրել լույսը, բայց խավարը` երբեք: Կարող ենք սպիտակ լույսը տարբեր գույների բաժանել և ուսումնասիրել յուրաքանչյուր գույնի ալիքների երկարությունը: Մինչդեռ խավարը երբեք չենք կարող չափել: Լուսի մի հասարակ շողը կարող է ճեղքել խավարի աշխարհը և լուսավորել այն: Ինչպես կարող եք իմանալ, թե տվյալ տարածությունը որքանով է խավար: Շատ պարզ. չափելով, թե այնտեղ որքան լույս կա: Այնպես չէ՞: Խավարը մի հասկացություն է, որը մարդիկ օգտագործում են` նկարագրելու համար, թե ինչ է կատարվում լույսի բացակայության դեպքում:
Ի վերջո` երիտասարդը հարցրեց պրոֆեսորին.
-Այժմ, ասացե ՛ք խնդրեմ, պարո ՛ն, չարը գոյությումն ունի՞:
Այս անգամ պրոֆեսորն անվստահորեն պատասխանեց.
-Այո՛, քիչ առաջ ես արդեն խոսեցի դրա մասին: Միմյանց նկատմամբ մարդկանց դաժանությունը, ողջ աշխարհում տարածված բազմաթիվ հանցագործություններն ու բռնությունը` այս ամենը չարի դրսևորումներն են:
ՈՒսանողը նորից առարկեց նրան.
-Չարը, որպես այդպիսին, գոյություն չունի, պարո՛ն: Չարն ընդամենը Աստծո բացակայությունն է: Դա մի խոսք է, որը ստեղծել է մարդը` Աստծո բացակայությունը նկարագրելու համար: Աստված չի ստեղծել չարը: Դա հավատքի կամ սիրո նման չէ, որոնք գոյություն ունեն իրականում, ոչ էլ` լույսի կամ ջերմության: Չարը մարդու սրտում աստվածային սիրո բացակայության արդյունքն է: Դա նման է ցրտին, որը գալիս է, երբ ջերմությունը բացակայում է, կամ էլ` խավարին, որը տիրում է լույսի բացակայության ժամանակ:
Պրոֆեսորին շփոթության մեջ գցող ուսանողի անունը Ալբերտ Էյնշտեյն էր:
No comments:
Post a Comment