Հավանաբար լսել եք այն առակը, որ մի երեխա գալիս է մի ծերունու մոտ և հարցնում. "Ով է երջանիկ մարդը. միգուցե նա, ով հարուստ է": Ծերունին պատասխանում է. "Տե°ս, մի հարուստ մարդ է գալիս, բայց շատ տխուր է": Երեխան հարցնում է. "Այդ դեպքում` միգուցե նա, ով գեղեցիկ է": Ծերունին պատասխանում է. "Տե°ս այն գեղեցիկ աղջկան. նա լաց է լինում": Այդ ժամանակ երեխան հարցնում է. "Պապի°կ, այդ դեպքում ո՞վ է երջանիկ մարդը": Ծերունին ցույց է տալիս մի երեխայի, որ հեռվում նստած լաց էր լինում մի սատկած թռչունի համար, և ասում է.
"Ահա° երջանիկ մարդը":
Եթե դու կարողանում ես լաց լինել ինչ-մեկի համար, ուրեմն երջանիկ մարդ ես: Իսկ եթե ոչ մեկի ցավը չես նկատում և ոչ մեկի հանդեպ գթասրտություն չունես, չես կարող երջանիկ լինել:
Շատ կարևոր է ուշադիր լինել, նկատել ուրիշի ցավը և նրա հանդեպ գթասրտություն ցուցաբերել: Նշանակություն չունի, թե ով է նա` քո հարազա՞տը, ծանո՞թը, թե՞ օտար մեկը:
No comments:
Post a Comment