Վերջին զանգին ահա թե ինչ ասաց քույրը զոհված հերոս եղբորը

«Սիրելի եղբայր, կյանքդ ընդհատվեց ծաղիկ հասակում. ընդամենը 19 տարի: Սրտիս մեջ ցավ կա, բայց չեմ արտասվում: Հպարտ եմ, որ ունեմ քեզ, այո, ունե՛մ, որովհետև դու կաս, ապրում ես ու կլինես քո ժողովրդի սրտում: Հպարտ եմ, որ անմահացար հանուն մայր հողի, նախընտրեցիր հավերժական կյանքը, ոչ թե ծնկի գալ ոսոխի առաջ: Դու սրբացրիր քո անունը, դարձար մերօրյա հերոս, դու դարձար նորօրյա հավերժի ճամփորդ»: 

Նյութի աղբյուրը ` hraparak.am

Լռությունը մեզ զերծ է պահում վիրավորական խոսքերից, պահում է նաև ուրիշներին ծաղրելուց...

Հարկավոր է օրվա ընթացքում սովորենք ստիպել լռելու ոչ միայն մեր շուրթերին, այլ նաև մեր պատկերացմանը, փակել աչքերը շրջապատող ամեն ինչի վրա, թույլ չտալ, որպեսզի աշխարհիկ կյանքի աղմուկը հասնի մեր ականջներին: Եվ այդ ժամանակ կենտրոնանալով՝ դուք կարող եք ներթափանցել ձեր ներսը, ձեր հոգու խորքը:

Շուրթերը պետք է խոսեն այն ժամանակ, երբ սիրտը լցված է սիրով, հավատքով ու սրտացավությամբ:                          Լռությունը խոնարհեցնում է հոգին, այն մեզ զերծ է պահում վիրավորական և հանդուգն խոսքերից, պահում է նաև ուրիշներին ծաղրելուց: Լռությունը մեզ հնարավորություն է տալիս ամեն բան տեսնել նոր լույսի ներքո...

Երբ ես զայրանում եմ, հասկանում եմ, որ ինձ վրա աշխատելու տեղ ունեմ

Հիսուս չուներ ծառաներ, բայց Նրան Տեր էին կոչում:

Նա չուներ կրթություն, բայց Նրան Վարդապետ էին կանչում:

Թեև չուներ դեղորայք, բայց Նրան Բժիշկ էին անվանում:

Նա չուներ զորաբանակ, բայց թագավորները զարհուրում էին Նրանից:

Երբևէ պատերազմներում չմարտնչեց, բայց գրավեց ողջ աշխարհը:

Երբևէ հանցանք չգործեց, բայց դատապարտվեց իբրև հանցագործ:

Թեև թաղվեց, բայց հարություն առավ և կենդանի է հավետ…

Դ. Ուիլքերսոն

Գուցե կյանքում կլինեն պահեր, երբ դու ինչ-որ մեկին այնքան կկարոտես, որ կցանկանաս դուրս հանել նրան քո երազներից ու ամուր գրկել իրականում:

Բոլորիս հետ էլ պատահում են անբացատրելի և քաոսային իրավիճակներ, որոնք ստիպում են տխրել և նույնիսկ հուզվել մեր ներսում՝ բոլորից թաքուն… 

Երբեմն էլ կիսվում ենք մարդկանց հետ, որ ուժ գտնենք հաղթահարելու այն, բայց շատ դեպքերում, ավաղ… Սա բոլորովին բնական է