Մի մարդ տուն է գնում իր համար,որը շատ շքեղ էր ու գեղեցիկ... կար այդտեղ նաև այգի... Նրա կողքին ապրում էր մի նախանձ հարևան, ով միշտ փորձում էր փչացնել նրա տրամադրությունը. աղբ է դնում դարպասի մոտ և այլն...Մի անգամ մարդը դուրս է գալիս տնից բարձր տրամադրությամբ ու դարպասի մոտ դույլով աղբ է գտնում... նա վերցնում է դույլը, դատարկում աղբը ու դրա մեջ լցնում իր այգու ամենահյութալի խնձորները և գնում հարևանի տուն:
Հարևանը երբ լսում է դռան թակոցը, մտածում է. ''Վերջապե'ս, ես լցրեցի նրա համբերության բաժակը''... բացում է դուռը` կռվի հույս ունենալով, բայց մարդը տալիս է նրան խնձորներով լի զամբյուղն ու ասում.
_ Ով ինչով հարուստ է,նրանով էլ կիսվում է մյուսների հետ...
No comments:
Post a Comment