Ճշմարտությունը միշտ անարգված է
ամբոխի կողմից. եթե տասը մարդ ստի, իսկ մեկն ասի ճշմարտությունը, ապա մարդիկ
կհավատան ստին, որ ասվում է ամբոխի կողմից:
Ցավոք, այսպիսի դեպքերը շատ են: Ահա
թե ինչու ինձ համար կարևոր է մարդու անհատականությունը՝ ունակ ինքնուրույն
մտածողության, ով չի հավատում ամբոխի ձայնին և փորձում է ինքնուրույն պարզել
իրերի, երևույթների իրական էությունը:
Ես խորապես համոզված եմ, որ Աստված
ցանկանում է մարդու մեջ տեսնել անհատականություն, այլ ոչ թե ամբոխային
մտածելակերպ:
Այս ամենի ապացույցն են
Սուրբգրային շատ համարներ, որտեղ Աստված անվանապես դիմում է մարդուն, կանչում
աղոթքի սենյակ, որպեսզի նա ճանաչի իրեն, սովորի զանազանել չարն ու
բարին և այլն:
Իհարկե, երբ ասում ենք
անհատականություն, նկատի չունենք ինքնամեծարում: Անհատ լինել՝ չի նշանակում, որ
մարդը հանրության մաս չի կազմում կամ չի մասնակցում որևէ խմբային գործունեության:
Արթուր Սիմոնյան
No comments:
Post a Comment